chiron'un hikayesinin sonunda o kendi çabasıyla yerini dolduramadığı şeyleri umut etmekten vazgeçişiyle gökyüzüne yerleştirildi. Biliyoruz ki o saturn ve uranüs arasında yerleşmiş olan göksel ifadeden çok daha büyük bir değerdir. İnsan kendi içerisindeki chiron'un bilgeliğini anlamakla sorumludur.O ortak bir değer taşıyor.
Ve bize mesajı:
senin hayatında umut ettiğin şeyler ile toplumun senden arzu ettiği şeyler arasında bir köprü kurmanı istiyor.
"Benim eksikliğini hissettiğim şey aslında toplumun ortak yarasıdır."diyor.
istiyorsun ki hayalini kurduğum o rolü elde etmek için birçok yol deniyorsun ve anlıyorsun ki o eksiklik ne yaparsan yap bir türlü dolmuyor. Ve daha sonra değerini tuttuğun o umutlarından vazgeçiyorsun.Şunu bilmeni isterim ki umut ettiğin şeylerin işlevselliğini sorgulama veya büyüklüğünden tereddüt etme. Öyle olmasaydı ben göklere yerleştirilmezdim ,umut ettiğim şeye ulaştım.
bir şeyin olmaması onun iyi veya kötü olduğu anlamına gelmez. Sana öğretilen şeyin ardında onun iyiliğine veya kötülüğüne göre bir kıstas belirlemen oldu.Zıtlık meselesi değil bu konu. Ben tüm zıtlıkların içinde tam orta noktaya yerleştirildim. Beni çok iyi anlayın.
Toplumun seni görmek istediği nokta ile umutların arasında ortak bir payda bulmakta zorlanıyorsan bilmelisin ki konu daha derin.
Haydi bu suya beraber dalalım.
Sen çok küçük bir çocukken 4.evine doğdun ve en derinlerindeki güvenlik arzunun karşılanmasını bekliyordun (doğal olarak).Fakat senaryo gereği bu güvenlik duygun yeterince karşılanmadı (en kötü senaryoda). Olacak ya benim gibi hep bir eksiklik çektiğin kendi yuvanın olamayışını küçük bir çocukken deneyimledin.Annen ve baban da bu senaryodaki rolleri gereği birbirlerinin doğasını anlayamadılar.(çünkü 4.ev ve 5.ev birbirlerinin doğasını 30 derecelik minör açı ile kavrayamazlar)Bu senin kimlik gelişimin için önemli bir adımdı. Sen kendi benliğini 5.evde inşaa ederken sevme ve sevilme biçimini kendi soyun tarafından ne kadar kabul edilip edilmediğini öğreniyordun.Oradaki sevgi alma ve verme ,onaylanma ve takdir görme konularında hiçe sayıldın veya işler pek yolunda gitmedi.
Şimdiki gibi büyüdün, yetişkin oldun ve zannetmeye başladın ki hep aşkta ve sevgide istediğini tam olarak eline alamadın. Nedense sana gelen partnerlerinde seni hiç anlamadı ve sen en iyi senaryoda ya kurban yada fail oldun. Ve inanmaya başladın sevgi denilen şeyde umudumu yitirdin ve birisinin beni sevmesini bekledin ,beklettin ve bunu yapmaktan da vazgeçtin.Çünkü gerçek sevgiye ve aşka yeterince layık değildin. Zaten kalbin çok kırıldığı için , en kötüsü seni bulduğu için , sevmeyi ve sevilmeyi bıraktın. Çünkü bu nasıl başarılır ? Hiç görmedin...
Zannettin ki umudum inşaa olmadı,sevgide elime birşey geçmedi ,inandın ki aşkın imkansızlığına.
oysaki mesele birisinin seni ne kadar sevip semediği ile ilgili olmadı. Anlamanı isterim ki sen halen içindeki o küçük çocuğun yaralarını taşıyorsun.Halen annenin ve babanın birbirinin doğasını anlamadığı noktadasın .
Ben chiron ortak değerlerin ilkesiyim.
İçindeki benin yok oluşu söz konusu. Kendi kendine sızlanmayı bırak ve görevini hatırla.
Sen senin yarada denk gelen milyonlarca chiron ile berabersin. Kendi eksikliğin başkalarının eksikliğini tamamladığında dolacak.
Umut ettiğin şey başkalarına umut olmak olsun .
Kendi kurban bilincinden çıkıp ,bırak içindeki şafacı uyansın.
Sen Chiron'sun görevini hatırla düzenin ve kaosun arasında ışık ol bir başkasına.
sevgilerimle...
Comments